Hiken door het regenwoud en naar uitkijkpunt Irente - 31 juli 2019

We konden heerlijk uitslapen, want we hadden om half 11 op het kantoor afgesproken. We kregen een heel uitgebreid ontbijt met bijna alles wat je je kan bedenken.  Met een iets te volle buik stonden we bij het kantoor. We zouden het eerste stuk met het openbaar vervoer gaan want we moesten 7 km de berg op. Maar met openbaar vervoer bedoelen we: een 7 persoonsauto waar in dit land 11 man, een baby en een kip in gepropt worden. Lekker op elkaar zijn schoot, met een kip die losraakt in de auto en hard gekakel reden we zo’n kwartiertje de berg op.  We gingen ergens op een random plek het regenwoud in. Heel bijzonder, want we moesten stijl omhoog hiken, waar we de afgrond onder ons zagen en zonder dat er hekken langs stonden om ons eventueel op te vangen. Dit zou in Nederland nooit gebeuren. Het regenwoud was prachtig. Er stonden allemaal verschillende boomsoorten. Eneza was onze gids, samen met een ‘stagiaire’ die mee ging. Hij vertelde ons dat er vroeger in dit bos offers gedaan werden. Inmiddels is het een beschermd gebied, omdat de activiteiten in het woud niet meer in de hand te houden waren. We kwamen zelfs wat lianen tegen, waarbij één grote liaan waar we aan konden zwaaien. Dat was zo bijzonder omdat je dit fenomeen alleen uit films kent. Wij hadden verwacht dat het touwachtig zou zijn, maar het was gewoon een hele dikke tak die zo sterk is dat je eraan kan zwaaien. Vervolgens kwamen we nog een prachtige kameleon tegen die een stukje op ons arm heeft gelopen. De stilte met de vogels die je op de achtergrond hoort zingen, geeft je echt het gevoel in een regenwoud te zijn. Vervolgens kwamen we uit bij een Duitse bunker die in de eerste wereldoorlog in gebruik was tegen de Engelsen. Boven op een berg in het regenwoud hadden we een prachtig uitzicht over het Usambara gebergte en kregen we onze lunch. Eneza had zelf een heerlijke salade van avocado met allerlei groentes gemaakt. Dit aten we in een chapati tot een soort burito. Wat sinasappels erbij en een sapje, lekker! Vervolgens zouden we naar het uitkijkpunt Irente hiken wat zo’n 2 uur zou duren. We liepen langs lokale plantages en huizen van de bevolking hier. We liepen gewoon door hun tuintjes en het was heel bijzonder om van zo dichtbij het lokale leven te zien. Sommige locals verbouwen aardappels, anderen bananen, avocado’s, maïs, kastanjebomen en we zijn zelfs langs koffieplantages gelopen. Het was interessant om te zien hoe koffiebonen groeien. Overal kregen we weer een stukje uitleg. Ook liepen we langs wat scholen waar we een voetballetje schopten met de kids of een stukje hand in hand liepen. Iedere school heeft hier een eigen uniform die ze iedere dag aan moeten. Bij sommige kinderen zie je zelfs kapotte truien of broeken. Wel zie je dat ze overal voetbal spelen met zelfgemaakte ballen van bijvoorbeeld elastiekjes. Na een flinke hike, bergen op en bergen af, kwamen we bij het uitkijkpunt. En wat voor een uitkijkpunt… adembenemend! Je keek uit over zo’n wijde vlakte van Tanzania. We konden een deel van de route zien die we hadden gereden van Arusha naar Lushoto gisteren en we zagen het landschap met regenwoud en droogte elkaar kruisen. We hebben hier gewacht tot de zonsondergang  zou komen. Ook deze was prachtig vanaf dit punt. We besloten om een taxi terug te nemen in plaats van in het donker nog 1.5 uur te moeten hiken. Tenslotte hadden we er al een flinke dag opzitten. Het was gaaf om eens een regenwoud klimaat te zien en ook zo lokaal huizen en plantages te bezoeken. We gingen helemaal gelukkig het bed in.